W pabianickiej kaplicy 11 listopada 2014 r. została odprawiona Msza św. w intencji ojczyzny  z racji obchodów Narodowego święta Niepodległości dla upamiętnienia 96 rocznicy odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego w 1918 roku po 124 latach od rozbiorów dokonanych przez Rosję ,Prusy i Austrię oraz corocznego święta św.Marcina z Tours.W tym wyjątkowym dniu oddaliśmy cześć poległym bohaterom ,za ich męstwo ,ofiarność i miłość oraz przypomnieliśmy sobie postać św.Marcina ,który nauczał ,że zawsze trzeba dzielić się z potrzebującymi.Mszę św.odprawił i przyniesione lampiony adwentowe poświęcił ks.Robert Tarasek , a wierni na jej zakończenie za wzorem świętego Marcina dzielili się rogalikami jako symbol dzielenia się z potrzebującymi. W czasie Mszy św. najmłodsi  parafianie złożyli  dary ołtarza: rogaliki, własnoręcznie wykonane lampiony adwentowe, kwiaty- czerwone maki,chleb  eucharystyczny,wino i wodę.Na zakończenie świątecznych  obchodów na wszystkich uczestników  na placu przy kaplicy czekały "marcinkowe" rogaliki-symbol dzielenia się z potrzebującymi. Cieszy fakt,iż tak ważny dla Polaków  dzień został należycie uczczony ,bo pamięć o poległych za Wolną Polskę winna być pieczołowicie kultywowana.Mamy nadzieję,że choć w tak skromny sposób przyczyniliśmy się do wspierania narodowych tradycji.
Czy wiecie,że tradycja pieczenia rogali marcińskich narodziła się w kościele pw. Św. Marcina w Poznaniu w listopadzie 1891 roku. Ówczesny proboszcz - ks. Jan Lewicki  zaapelował do wiernych, aby, wzorem św. Marcina, zrobili coś dla biednych. Na apel proboszcza odpowiedział cukiernik Józef Melzer, który, nawiązując do starej tradycji wypieku rogali na dzień św. Marcina - w dniu jego pogrzebu 11 listopada, upiekł trzy blachy rogali i przyniósł pod kościół. Bogatsi poznaniacy kupowali smakołyk, a biedni otrzymywali go za darmo.W następnych latach dołączyli do niego inni, aby każdy mógł w ten dzień najeść się do syta. Zwyczaj wypieku w 1901 przejęło Stowarzyszenie Cukierników. A po I wojnie światowej do tradycji obdarowywania ubogich powrócił Franciszek Rączyński, natomiast tuż po II wojnie światowej przed zapomnieniem rogala uratował Zygmunt Wasiński. 
Pamiętajmy i przekazujmy szczegóły powstania tej tradycji.
Zapraszamy do galerii foto: